De lokale Natuurpunt-afdeling voor 's Gravenwezel, Schilde, Oelegem, Ranst, Wommelgem, Borsbeek, Borgerhout, Deurne en Wijnegem.

De kwak: een bijzondere waarneming

Terug naar lijst

Geplaatst door Natuurpunt Schijnvallei op

De bewoners van een huis in Wommelgem zagen op 1 mei 2016 een heel bijzondere bezoeker in hun tuin zitten.

Een kwak. Geen eend, maar een reigersoort die in Vlaanderen hier en daar als trekvogel wordt opgemerkt.

De kwak is in de Schijnvallei nog maar een paar keer opgemerkt. De laatste keer was alweer 16 jaar geleden: op 22 juli 2000.

Over de kwak

De kwak is een solitaire reiger met een uitstekend gezichtsvermogen. Hij jaagt vooral ’s nachts en wacht doodstil in of langs het water op zijn prooi. Op het menu staan zoetwatervissen, kikkers, insecten, larven, salamanders en zoetwaterslakken. Af en toe wordt ook wel eens een muis verorberd. Overdag verschuilen kwakken zich in dicht struikgewas.

Ze broeden in elk continent behalve in Australië en Antarctica. Kwakken bouwen hun nest in de top van een boom, vaak in kleine kolonies samen met andere soorten reigers. Het vrouwtje bouwt het nest van plantenmateriaal dat door het mannetje aangevoerd wordt. Door het verdwijnen van grote aaneengesloten moerasgebieden is de kwak als broedvogel bijna uit België verdwenen. Wilde vogels van Europa overwinteren in tropisch Afrika.

De kwak in de Schijnvallei

Toen op 1 mei 2016 een kwak verscheen in een tuin van een huis in Wommelgem was onze huiscineast Swa Drofmans er als de kippen bij. Hij nam deze foto en filmde het dier ook. We zullen deze compacte reiger ongetwijfeld later in één van zijn natuurfilms zien opduiken.

In het levenswerk ‘Avifauna van de Schijnvallei’ van Etienne Van Rooy lezen we dat de kwak maar een paar keer werd gesignaleerd. De eerste keer was in 1952. Toen werd een kwak gezien in Schoten en Schilde. De reigersoort liet zich daarna nog vijf keer zien. De laatste keer was in 2000.

Van Rooy voegt nog een belangrijke opmerking toe aan zijn waarnemingen.

“Spijtig genoeg werden in ons land door particulieren enkele malen vogels uit hun collectie los gelaten zodat we bij waarnemingen van kwakken in ons land nog amper onderscheid kunnen maken tussen wilde vogels en ‘exoten’.”

Tekst: Philip Barbaix